كبوتر مينياتوري ( چين دار شرقي ) ( Oriental Frill Pigeon )

آخرین مطالب

امکانات وب

كبوتر مينياتوري ( چين دار شرقي ) ( Oriental Frill Pigeon )

در گوشه کنار جهان نژاد هایی از کبوتر با پیشینه چند صد و گاه هزاران ساله وجود دارد . برخی از این نژاد ها حاصل دو رگه گیری هایی است که آدمی برای رسیدن به هدف ویژه ای انجام داده است .

اورینتال فریل حاصل ذهن نو آور بشر است در دانش ژنتیک

پادشاهان و شاهزادگان عثمانی علاقه ی زیادی به پرورش نژاد های گوناگون کبوتر داشته اند ، و از چهار گوشه جهان امپراطوری خویش نژادهای گوناگون کبوتران را جمع کرده و به مانیسا ( شهری در جنوب غربی ترکیه ) می آوردند ؛ شهری با آب و هوای مطلوب مدیترانه ای که برای پرورش هر کبوتری مناسب بود .

ولی شاهزادگان به دنبال کبوتری بودند شایسته مقام همایونی ، با نوکی به اندازه نوک قناری و نقش هایی بر پر و بال ، که نشانه ای از مشرق زمین باشد .

حاصل ده ها سال دورگه گیری پی در پی کبوتری شد ، در شرق به نام Shahzade « شاهزاده » و در غرب معروف به Oriental Pigeon « کبوتر شرق » .

کبوتر Shahzade از سال ۱۸۶۰ از با ارزش ترین هدایایی شد که پادشاهان عثمانی به مهمانان خارجی هدیه می کردند و از همین راه به اروپا و آمریکا برده شد و در سال ۱۸۷۹ برای اولین بار در نیویورک به نمایش گذاشته شد و بسیار مورد توجه و پسند کبوتر دوستان قرار گرفت .

شاهزاده ، کبوتری است با جثه ی کوچک و بسیار زیبا ، کاکلی قشنگ داشته و پرهای سینه اش فر می خورد . نقش و نگار پرهای این حیوان بسیار زیبا بوده و جلوه ای بی همتا به این کبوتر بخشیده است .

اما از آشکار ترین نشانه های این نژاد نوک کوچک آن می باشد ؛ که به همین دلیل تغذیه ی جوجه ها بسیار سخت می شود . بنا براین تخم این کبوتر را زیر جفتی می گذارند که تا به حال جوجه دان نداده باشند تا زحمت دان دادن به جوجه هایی با نوک بسیار کوچک را پذیرا باشند .

از آنجایی که این نژاد را تنها در دربار پرورش می دادند ، در ترکیه امروزی شمار کمی از این نژاد به جا مانده است . در عوض در اروپا این نژاد بخوبی نگهداری شده و گسترش یافته است که البته تفاوت های اندکی با نوع محلی دارد .

این نژاد در رنگ های گوناگونی دیده و با طرح های زیبایی آراسته می شود . از رنگ های رایج می توان به پشت دار ، کبود ، ابری ، زرد ، طاووسی و رنگ های مخلوط دیگر اشاره کرد .

( اندازه ی نوک در این نژاد از چند میلیمتر تجاوز نمی کند )

( تخم این نژاد ۲۰٪ کوچکتر از تخم دیگر کبوتران است )

مهم ترین شخيصه این نژاد منقار کوتاه آن است که به آن شکلی زیبا می‌دهد و در انواع اصیل معمولاً منقار پرنده کوتاه و پهن است .

منشاء این نژاد سرزمین خاورمیانه از جمله تركيه و مصر می‌باشد.

نژاد اصیل آن چشم‌های درشت با پلکی سفید رنگ دارد وبر روی سینه کاکلی نیم دایره‌ای به صورت کروات دارد وبر روی پاها پرهای کوچکی دارد واگر از گوشه به آن نگاه شود، چشم‌ها و پاها در یک راستا دیده می‌شوند.

شکل سرپرنده، چیزی بین کروی وبیضی شکل است ورنگ حدقه چشم آن پرتقالی است که این حالت در پرندگانی که سر سفید دارند، تیره رنگ می‌باشد. این پرنده به شدت با آدمی انس و الفت می‌گیرد و از او نمی‌ترسد .

با غرور می‌ایستد و تحمل خوبی دارد و از جهت پرواز و حرکت نیرومند است و به خوبی زاد و ولد می‌کند و برخی از پرورش دهندگان معتقدند که پرورش آن با دیگر کبوترها متفاوت است اما حقیقت این است که پرورش آن با سایر انواع پرندگان زینتی تفاوتی ندارد و فقط باید توجه داشت که مانند تمامی انواع پرندگان زینتی بهتر است که تخم این نوع پرنده را در زیر پرندگان معمولی قرار داد و از آن‌ها جوجه گرفت ، زیرا که پرندگان زینتی اصولاً قادر به نگهداری از تخم وجوجه آوری نیستند.

قیمت آن در بازار متفاوت است ولی معمولاً نژادهای خالص آن بسیار گران قیمت می‌باشند .

این نژاد در ایران و در بین عوام با نام هایی چون : بلژیکی ، مینیاتوری و یا طاووسی شناخته می شود .

رنگ های این نوع کبوتر بسیار متنوع است . اما پر طرفدارترین و زیباترین انواع آن ها پشت کبود خط سفید و پشت طاووسی می باشد .

نژاد های دم پروانه ای یا دم نواری یا دم طاووسی نیز بسیار زیبا و پر طرفدار هستند.

رنگ های تیره این نژاد در برخی استان های کشور به کردستانی شهرت دارند .

بعضی از انواع این نژاد دارای سرهای درشت تر بوده که به سه کله معروفند .

برخی نیز دارای نوک بسیار ریز بوده و به بی نوک معروفند .

با توجه به مطالب بالا گران قیمت ترین این نژاد پشت کبود خط سفید ، دم نواری ، بی نوک ، سه کله و لپ دار است که بسیار نادر می باشد .